وزارت خارجه ایالات متحده در گزارشی به سوء استفاده چین از محیط زیست پرداخته است و اعلام کرده که چین بزرگترین تولیدکننده‌ی گازهای گلخانه‌ای است. در ادامه به بخش‌هایی از این گزارش می‌پردازیم.
چین بزرگترین تولید کننده‌ی گازهای گلخانه‌ای، و بزرگترین منبع آلوده کننده‌ی دریاها با زباله است؛ بزرگترین مصرف کننده و تاجر غیرقانونی حیوانات، و چوب است. صید غیرقانونی، بی‌قاعده، و مخفیانه را در سطح وسیع انجام می‌دهد.
پکن بی‌توجه به آسیبی که به طبیعت می‌زند، به استخراج بی‌رویه‌ی منابع طبیعی و صدور آنها تحت عنوان طرح “One Belt One Road” خود می‌پردازد.
(این طرح که ابداعی حزب کمونیست چین در سال ۲۰۱۳ است، در واقع به سرمایه‌گذاری‌های استعمارگونه‌ی چین در حدود ۷۰ کشور دنیا اطلاق می‌شود؛ چین از این طریق با کشورها قراردادهای ننگین می‌بندد و از منابع آنها حداکثر استفاده را می‌کند و با اعطای وام‌هایی با بهره‌های بالا، کشورهای میزبان را به خود بدهکار می‌کند.)
پکن با سوءاستفاده از منابع طبیعی نه تنها آسیب‌های جبران‌ناپذیری به مردم خود زده است، که اقتصاد جهانی و سلامتی مردم دنیا را نیز با خسارت مواجه کرده است.
مایک پمپئو نیز در این رابطه گفته است:
“اقتصاد حزب کمونیست چین غالبا بر پایه‌ی نادیده گرفتن کیفیت هوا، زمین، دریا, و آسیب به آنهاست. مردم چین و مردم دنیا، سزاوار رفتاری بهتر از این هستند.”
گازهای گلخانه‌ای
کربن دی‌اکسید ساطع شده ناشی از فعالیت‌های چین در زمینه انرژی، با وجود نگرانی‌های بین‌المللی رو به افزایش است.
چین بزرگترین تولیدکننده‌ی گازهای گلخانه‌ای از سال ۲۰۰۶ بوده است. گازهای گلخانه‌ای تولید شده توسط چین، دو برابر آمریکا، و حدود یک سوم گازهای گلخانه‌ای تولید شده در جهان است.
در سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۹ تولید این گازها توسط چین با افزایش بیش از ۸۰ درصدی روبرو بوده بوده است و این در حالی است که آمریکا در این زمینه، در همین بازه‌ی زمانی کاهشی بیش از ۱۵ درصد را رقم زده است.
فقط در سال ۲۰۱۹ دی‌اکسید کربن تولیدی ناشی از فعالیت‌های چین در زمینه‌ی انرژی، افزایشی ۳ درصدی داشته، و آمریکا کاهشی ۲ درصدی را در این زمینه تجربه کرده است.
چین ادعا می‌کند که کشوری در حال توسعه است؛ و هدفش از این ادعا، سلب مسئولیت از خود در برابر افزایش روز افزون گازهای گلخانه‌ای است که تولید می‌کند. رفتار چین، تلاش دیگر کشورهای جهان برای کاهش میزان گازهای گلخانه‌ای را بی‌اثر می‌کند.
آسیب به لایه‌ی اوزون
در قطعنامه‌ی مونتریال، کشورها توافق کرده‌اند که استفاده ازموادی که به لایه‌ی اوزون آسیب می‌زند را متوقف کنند. اما دانشمندان متوجه شده‌اند که تولید ماده‌ی CFC-11 که تخریب‌کننده‌ی لایه‌ی اوزون می‌باشد، در شرق چین از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ افزایش یافته است.
ایالات متحده به فشار خود به چین برای رعایت پروتکل‌های جهانی ادامه می‌دهد.
کیفیت هوا
در سال ۲۰۱۸ دیپلمات‌های آمریکایی دستگاه‌های سنجش کیفیت هوا روی بام سفارت آمریکا در پکن نصب کردند. اطلاعات به دست آمده نشان داد که کیفیت هوا به طرز خطرناکی بدتر از چیزی بود که حزب کمونیست چین اعلام می‌کند. پس از این افشاگری، دولت چین تلاش‌هایی در زمینه‌ی بهبود کیفیت هوا انجام داد اما هنوز میزان آلودگی هوای چین بسیار بالاست و این آلودگی، کشورهای اطراف چین را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد.
جیوه
فعالیت‌های صنعتی ناسالم چین، او را به بزرگترین تولیدکننده‌ی جیوه تبدیل کرده است که یک نوروکسین، و تهدیدی بزرگ برای سلامت عمومی است. دولت چین اجازه‌ی ورود این ماده‌ی خطرناک را به هوا، آب، و خاک می‌دهد. کمپانی‌های چینی در سرتاسر جهان، در حال آلوده کردن جهان با جیوه هستند.
قاچاق حیوانات
چین، بی‌چون و چرا، در زمینه‌ی بهره‌برداری قانونی و غیرقانونی از حیوانات، در صدر کشورهای جهان قرار دارد. سازمان END Wildlife Trafficking فعالیت‌های سوء چین را زیر نظر داشته و گزارش‌هایی را در این باره منتشر کرده است. قاچاق حیوانات جرمی بسیار جدی است که علاوه بر آسیب‌های کلان بر اقتصاد و سلامت جهانی، گونه‌های حیوانی را به انقراض می‌کشاند.
قطع غیرقانونی درختان و تجارت چوب
چین بزرگترین مصرف‌کننده‌ی غیرقانونی چوب است. در کشورهای مختلف به قطع غیرقانونی درختان می‌پردازد و سالانه بین ۵۲ تا ۱۵۷ میلیارد دلار از تجارت چوب به دست می‌آورد.
سرمایه‌گذاری‌های چین بر منابع طبیعی کشورهای خارجی، فعالیت‌های اقتصادی ناعادلانه‌ای را رقم می‌زند که طی آنها، چین بی‌توجه به تدابیر حفاظت از محیط زیست، کشورهای ضعیف از نظر سیاسی و اقتصادی را با استخراج غارتگرانه‌ی منابع طبیعی‌شان، مورد استثمار قرار می‌دهد.
این اقدامات غیرمسئولانه‌ی چین باعث جنگل‌زدایی می‌شود و صنعت قانونی چوب در جهان را دچار مشکل می‌کند.
مدیریت زباله
چین بزرگترین تولید کننده، و صادر کننده‌ی محصولات پلاستیکی است و حدود ۳۰درصد تولیدات جهانی را به خود اختصاص داده است. مقاله‌ای تهیه شده در دانشگاه تیانجین (Tianjin University) در سال ۲۰۱۹، چین را در صدر تولیدکنندگان زباله‌های پلاستیکی در جهان می‌داند. این مقاله تخمین زده است که حداقل ۱۳ درصد از زباله‌های پلاستیکی تولید شده در چین، مستقیما و بدون هیچ مدیریتی در طبیعت رها می‌شوند که این درصد به معنی ورود میلیون‌ها تن زباله‌ی پلاستیکی به طبیعت به طور سالانه است.
زباله‌های دریایی
چین بزرگترین آلوده کننده‌ی دریاها و اقیانوس‌ها با زباله‌های پلاستیکی است. طبق گزارش کارشناسان چینی، در سال ۲۰۱۷، چین میلیون‌ها تن زباله‌ی پلاستیکی را در اقیانوس‌ها رها کرده است. وجود این زباله‌ها در اقیانوس‌ها، تجارت آبی، ماهیگیری، و صنعت توریسم را با مشکل مواجه کرده، سالانه میلیاردها دلار خسارت وارد می‌کند. همچنین سلامت غذاهای دریایی را تهدید می‌کند.
صید غیرقانونی، بی‌قاعده، و مخفیانه در آب‌های جهان
چین با صید بی‌رویه، فشار را بر تجارت جهانی صید دریایی افزایش می‌دهد.
حزب کمونیست چین دارای بزرگترین ناوگان ماهیگیری در آب‌های جهانی است. کشتی‌های چینی دائما حق مالکیت ایالات ساحلی را بر آب‌هایشان زیر پا می‌گذارد، بدون مجوز به ماهیگیری می‌پردازند، و حد نصاب صید را نقض می‌کند.
برخلاف ادعای چین، مبنی بر دنبال کردن سیاست عدم تحمل بی‌قانونی در صید، مشکلاتی که چین در این زمینه پدید می‌آورد بسیار شایع است. چین در صدر نقض‌کنندگان قوانین بین‌المللی صید دریایی است.
از دیگر اقدامات زیان‌آور چین برای محیط زیست، می‌توان به احداث سدهای غول‌آسا، فعالیت مخفیانه و غیرشفاف در دریاها و رودخانه‌ها، و تغییر یک جانبه‌ی جریان رودخانه‌ی مکونگ (Mekong) اشاره کرد که اثرات فاجعه‌باری را برای همسایگان چین به دنبال داشته است.
