مسعود دانشمند، عضو ارشد اتاق بازرگانی، از سیاست‌های رژیم در زمینه تهاتر نفت با کالا، انتقاد کرده و گفته: ««تهاتر نفت با کالا محدود به چین نیست و هند و اندونزی هم دنبال نفت ارزان ایران هستند، سریلانکا نیز به جای بدهی نفتی‌اش به ایران «چای درجه ۲ و ۳ و نامرغوب که بازار جهانی آن را نمی‌خرد، به اسم چای درجه یک به ایران می‌دهد و ما هم ناچاریم که از آن‌ها بگیریم.»
دانشمند افزوده: «چینی‌ها در مقابل نفتی که از ایران می‌برند، هرچه کالای بنجل داشتند را به ما دادند و زیان عظیمی به ما در این سال‌ها و حتی سال‌های آتی زده‌اند. سموم نباتی بنجل چینی این مشکلات عظیم را برای ما در صادرات کالای کشاورزی پدیده آورده، نتیجه تهاتر بدون قید و شرط است. چینی‌ها در هر کشوری که وارد شده‌اند، قراردادی تنظیم کرده‌اند که نوعی استعمار اقتصادی در آن نهفته بوده.»
چندروز پیش وزیر مزارع سریلانکا از یک توافق پیروزمندانه برای کشورش خبر داد: «قرار است بدهی نفتی‌مان را به ایران به میزان ۵ میلیون دلار در ماه با چای سیلان پرداخت کنیم. اساس این تهاتر(معامله کالا به کالا) با روپیه سریلانکاست که باعث صرفه‌جویی ارزی برای کشور می‌شود.»
