کترین پرز-شکدم، تحلیلگر سیاسی و پژوهشگر جامعه «هنری جکسون» مستقر در لندن، گفته است که با توجه به این که دیکتاتوری های خشونتگرا هرگز با روش «مؤدبانه» پایان نمی پذیرند، قیام مسلحانه یا “کودتای نظامی” تنها راه پایان دادن به هر رژیم استبدادی است.
خانم پرز-شکدم استدلال کرد که انتقاد شدید از رادیکالیسم باعث آن می شود که پس از سرنگونی رژیم علی خامنه ای، رژیم مشابهی جایگزین آن نشود.
رژیم ملاهای حاکم بر ایران در پی موجی از اعتراضات سراسری پس از مرگ مهسا امینی ۲۲ ساله در ماه گذشته، با بزرگترین تهدید داخلی خود از زمان به قدرت رسیدن پس از کودتای ۵۷ مواجه شده است.
روز جمعه تصاویری از آتش زدن یک فرمانداری در شهر مهاباد منتشر شد که نشان دهنده تشدید اعتراضات میباشد.
خانم پرز-شکدم در گفتگو با Express.co.uk اظهار داشت: «وقتی در مورد تغییر رژیم صحبت می‌کنیم، یا در مسیر یک کودتای نظامی هستیم و یا نوعی درگیری مسلحانه خواهیم داشت، زیرا آشکارا رژیم‌های خودکامه هرگز با روشهای مسالمت آمیز و مؤدبانه پایان نمی پذیرند. «وقتی شما سعی می‌کنید یک رژیم استبدادی را سرنگون کنید، این یک اعتصاب یا تلاش معلمان برای دریافت مزایای بیشتر نیست. این یک فریاد واقعی است که میگوید دیگر بس است.»
روزنامه نگار فرانسوی-اسرائیلی و کارشناس مسائل ایران، حکومت ملاهای حاکم بر ایران را رژیمی توصیف کرد که ایدئولوژی آن برای صدور تنظیم شده است. او گفت: «آنها درباره تئوکراسی یا حکومت روحانیون مسلمان صحبت می‌کنند، این چیزی است که مردم متوجه آن نیستند، هیچ‌کس تا به حال به جزئیات درباره معنای این کلمه نپرداخته است. تا جایی که من می دانم هیچ حکومت دینی دیگری وجود ندارد که به این شکل عمل کند. این حتی با نوع حکومت عربستان و یا افغانستان هم تفاوت دارد. این رژیم اسلامی برای صدور ایدئولوژی خود آماده شده است.»
«ایران پایگاه راحتی بود و این چیزی است که مردم از آن غافل مانده اند. این خطر وجود دارد که اگر این رژیم سقوط کند، جا به جا شده و از منطقه ای دیگر سر برآورد. نفس ایدئولوژی خطرناک است. اگر با آن مقابله نکنیم چه اتفاقی می‌افتد؟ ایدئولوژی متاستاز خواهد کرد.»
خانم پرز-شکدم باور دارد است که هر گونه دخالت بیجا یا مداخله نظامی ایده وحشتناکی است. او گفت: «فکر می‌کنم مداخله نظامی ایده بسیار بدی است، ما آن را امتحان کردیم و هرگز جواب نداد. مداخله کار نمی کند.
کاری که طبق قوانین بین المللی باید انجام دهیم این است که هر نوع مذاکره را قطع کنیم، حتی اگر به معنای اخراج دیپلمات های رژیم از کشورهایمان باشد. او ادامه داد که ممکن است هر تحریمی با انتقام‌جویی خشونت‌آمیز همراه باشد، اما این حقیقتی است که با آن رو به رو هستیم .
او گفت: «این استدلالی معتبر است که بگوییم هر نوع تحریمی باعث انتقام‌جویی خشونت‌آمیز می‌شود، اما سؤال من این است. حدود یک هفته پیش رژیم حاکم بر ایران موشک هایی را به سمت سوریه شلیک کرد و پایگاه های آمریکایی را هدف قرار داد. «آیا این انتقام جویی نیست؟ چند بار باید این اتفاق بیافتد تا ما بیدار شویم و به این حقیقت پی ببریم؟ ما نمی‌توانیم وانمود کنیم که این اتفاق نمی‌افتد. و با این حال ما به آنها اجازه می دهیم که در پوشش موسسات خیریه در کشورهای ما فعالیت کنند. چرا؟ آیا می توانید تصور کنید اگر قرار بود طالبان برای ترویج ایدئولوژی به بریتانیا بیایند؟
«البته که نه، پس چرا حکومت اسلامی ایران صدا دارد و مجاز است؟ ترس ما به آنها اجازه رشد و ترویج ایدئولوژیشان را می دهد، زیرا به این معنی است که ما در برابر آنها هیچ کاری انجام نخواهیم داد.”
وی همچنین از واکنش غرب به اقدامات هولناک رژیم اسلامی حاکم بر ایران انتقاد کرد.
او گفت: «آزار و اذیت در خوشبینانه ترین حالت، بهترین سناریو برای زنانی است که در ایران دستگیر می‌شوند. اگر دستگیر شوید مورد تجاوز جنسی قرار می گیرید. این یک رویه استاندارد است. زنان واقعاً در مورد آن صحبت نمی‌کنند زیرا متاسفانه، همواره یک لکهٔ ننگ به همراه خود دارد. بنابراین نمی‌خواهند دربارهٔ چنین آسیبی صحبت کنند.
«به معنای واقعی کلمه، یک جنگ علیه زنان در جریان است. زنان دیگر کالا نیستند.اما برای آنها ما زنان تنها اشیایی هستیم که آنها می خواهند شکنجه کنند. وقتی این اتفاق در ابعاد بسیار کوچکتر در آمریکا می افتد، مردم خشمگین می شوند. الان چرا این خشم وجود ندارد؟»
او در مقاله خود در روزنامه تایمز اسرائیل با عنوان: فساد ناگفته رژیم ایران – تجاوز و شکنجه تبدیل به سلاح جنگ شده اند، نوشت: «تصور این که رژیم ملاهای حاکم بر ایران هنوز در کمیسیون حقوق زنان سازمان ملل متحد حضور دارد، غیرقابل درک است.
همانطور که هیلل نویر، مدیر اجرایی دیده بان سازمان ملل متحد، یک گروه مستقل حقوق بشر مستقر در ژنو، در مارس ۲۰۲۲ خاطرنشان کرد: «انتخاب جمهوری اسلامی برای حمایت از حقوق زنان، مانند انتخاب یک آتش افروز برای مقام رئیس آتش نشانی شهر است.»
خانم پرز-شکدم همچنین تنها شخصیت رسانه‌ای غربی است که در سال ۲۰۱۷ با ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور کنونی مصاحبه کرده است.
شکدم، زمانی دوست نزدیک نادر طالب زاده بود، همواره در ردیف اول در میان مسئولین تصمیم گیرنده رژیم اسلامی حاکم بر ایران قرار داشت.
