علیرضا پناهیان، مدیر حوزه علمیه دارالحکمه در سخنانی گفته: شما در اروپا خیلی راحتتر از اینجا میتوانید دربارۀ حجاب تبلیغ کنید، چون آنجا کسی در اینباره لج نمیکند، ولی اینجا بعضیها دچار لجبازی شدهاند و اصلاً ممکن است از سرِ لجبازی نخواهند دینداری کنند لذا کار، مشکلتر است. اینجا بعضی از حرفها دربارۀ دینداری، تکراری شده است لذا اثرش خودبهخود کمتر میشود. اینجا زشتیِ زندگی غیرمتدیّنانه کمتر دیده میشود؛ مثل غرب نیست که تهِ بیدینی را دیده باشند/ اینجا فکر میکنند مرغ همسایه غاز است!
پناهیان در ادامه گفت: حضرت امام قبل از انقلاب میفرمود: یک ساعت رادیو تلویزیون را به ما بدهید… الآن بیست و چهار ساعت، دهها شبکه (با احتساب شبکههای شهرستانها) در اختیار ما قرار دارد. ریشۀ ضعف ما در تبلیغات، به ضعف تبیین و تبلیغ دین در حوزههای علمیه برمیگردد.
ما دین را در موضع تهمت قرار دادهایم؛ مثلاً این شبهه که «چرا رهبری مشکلات را حل نمیکند؟» شما بروید نظرسنجی کنید و ببینید چند درصد از عموم مردم این شبهه را دارند…شاید بیش از نیمی از آنها به ولایت هم معتقد باشند…خب معلوم میشود که شما اصلاً ولایت را درست برای مردم توضیح ندادهاید! در قرآن کریم، در ارتباط با ولیّ خدا، کلمۀ نصرت، بیشتر از کلمۀ اطاعت آمده است…ولیّ خدا به این سادگی امر نمیکند که شما اطاعت کنید! وقتی شما مثل قرآن، درست تبیین نکنید و فقط اطاعت را بگویید و نصرت را نگویید، طبیعتاً خیلیها از ولایت، تلقّیِ «دیکتاتوری» میکنند.
ما دین را چگونه تبلیغ کردهایم که اینقدر برای مردم، شبههپذیر و سؤالبرانگیز میشود؟ انگار از همان اول، خوب توضیح ندادهایم. چرا بالای پنجاهدرصد از روند فعالیتهای تبیینی، تعلیمی و تبلیغی دین، باید مثل دوران قاجار و عهد آل بویه یا حتی دوران بنیالعباس باشد؟ یعنی بهگونهای باشد که اگر شما در دوران بنیالعباس هم بودید، دین را همینطوری تبلیغ میکردید! آیا الان نباید روند فعالیت تبلیغی ما تغییر کند؟!
تبلیغات ما حالت تدافعی دارد. هنوز داریم از اسلام، دفاع میکنیم! در حالیکه امروز در جهان، هیچکسی حرفی برای گفتن ندارد. شما باید از این فکر و فرهنگ جهانی، طلبکار باشی، اما هنوز خودت را بدهکار میدانی و داری بدهیِ خودت را تسویه میکنی!
دعوای بچهحزباللهیها الآن باید نجات مردم فرانسه از بیبند و باری باشد اما هنوز دارند در شهرهای خودشان از حجاب، دفاع میکنند.