سناتور جیم ریش، در کمیته خارجی سنا روز ۲۶ فروردین در جلسه استماع سنا برای ویکتوریا نولند، کاندیدای مقام سوم وزارت خارجه آمریکا درباره برجام و مذاکرات در وین برای احیای برجام گفت: منافع امنیت ملی ما در این است که این توافق‌ها فرا حزبی باشند. اگردولت تصمیم بگیرد که مستقیم به برجام بازگردد، عمرش کوتاه خواهد بود، زیرا که دولت جمهوریخواه بعدی چنین توافقی را پاره خواهد کرد، یا این که کشور ما دست به اقدام یکجانبه می‌زند که پایان خوبی نخواهد داشت. برای اجتناب از چنین نتیجه‌‌ای دولت باید به دنبال حمایت هر دو حزب در کنگره از هر توافقی با رژیم حاکم در ایران باشد.
جیم ریش افزود: مایلم تلاش جاری دولت برای ورود مجدد به برنامه شکست خورده برجام را مورد بحث قرار دهم. خیلی از ما در هر دوحزب از نزدیک مذاکرات با ۱+۵ در وین را دنبال می‌کنیم. متأسفانه این موضوع مانند ورود مستقیم در ۲۰۱۵ به برجام شده است که برای من قابل قبول نیست و فکر می‌کنم مورد قبول عمده این کمیته هم از هر دو حزب نیست. گفتگوها با هر دو حزب باعث شده من به این نتیجه برسم و امیدوارم اشتباه کرده باشم که مذاکره کنندگان کارگروه تشکیل داده‌اند تا به لغوتحریم‌ها بپردازند، اما کارگروهی در رابطه با تروریسم منطقه‌‌ای رژیم حاکم در ایران مشکلی که بسیاری از ما مکررا گفته ایم باید در هرگونه توافق با رژیم مورد بررسی قرار گیرد تشکیل نشده است.
سناتور جیم ریش در این جلسه درباره برجام گفت: سالهای زیادی است که ما درگیر موضوع برجام بوده‌ایم. کلمات به تنهایی نمی‌توانند توضیح دهند که تا چه میزان ما در گذشته از این مذاکره کنندگان که با حاکم در ایران گفتگو می‌کردند دلسرد شدیم. هر چه ما از آنها خواستیم انجام بدهند کلاً نادیده گرفتند. به ما آنچه را که به توافق رسیده بودند توضیح دادند.
سناتور جمهوریخواه در ادامه گفت: یکی از موضوعاتی که من درگیرش بودم و طی سال‌ها نسبت به آن به بیزاری رسیدم این است که من درباره چیزی که به طور کامل به جاه طلبی‌های هستهای رژیم مربوط می‌شود، مطلع نشدم. حرف رژیم حاکم در ایران کامل روشن است. آنها می‌گویند فرق نمی‌کند که به چه توافقی برسیم، ما کار خودمان را می‌کنیم! لذا ما به هر شیوه‌‌ای که پیش برویم، باید آنها را به پیروی بکشانیم، زیرا آنها قبول ندارند که محدودیتی دارند. آنها بر این اعتقاد هستند که رژیم باید سلاح اتمی داشته باشد و فرقی نمی‌کند که توافق چه باشد. این موضوعی است که باید به آن پرداخته شود.
