گروه تروریستی «زندگی سیاهان مهم است» که در سال‌های اخیر بخصوص در دوره ریاست جمهوری پرزیدنت ترامپ بخش های زیادی در آمریکا را به آشوب و خشونت کشاند، با افشای بنیانگذارش، پاتریس کالرز، ۳۷ ساله، دچار بحران گسترده ای شده است. گزارش ها فاش کرده اند که وی با پولی که از این گروه تروریستی به دست آورده، به خرید املاک لوکس مبادرت ورزیده و تنها در ایالات متحده چهار خانه با قیمت ۳/۲ میلیون دلار خرید و فروش کرده است. پاتریس کالرز، داد و ستدهای ملکی خود را در لس آنجلس در سال ۲۰۱۶ آغاز کرده است، درست چند سال پس از آغاز جنبش ظاهرا مدنی که با هشتگ blacklivesmatter شروع به جلب توجه در سراسر جهان کرد. در همان سال، او یک خانه سه خوابه در اینگلوود به قیمت ۵۱۰۰۰۰ دلار دلار خریداری کرد که اکنون ارزش آن تقریباً ۸۰۰۰۰۰ دلار است. پاتریس کالرز سال گذشته همسر خود، جانایا خان، را در این تجارت خانوادگی شریک کرد.
دوسال بعد از ازدواج این زوج در ۲۰۱۶، پاتریس در سال ۲۰۱۸ یک خانه چهار خوابه در جنوب لس آنجلس در یک محله چند قومیتی به ارزش ۵۹۰۰۰۰ دلار خریداری کرد که ارزش کنونی آن ۷۲۰۰۰۰ دلار شده است. سال گذشته، کالرز و همسرش جانایا خان که بنیان گذار BLM کانادا می باشد، برای خرید خانه چهارم به جورجیا رفتند. یک “مزرعه سفارشی” در ۳/۲ هکتار در روستایی در کانیرز که دارای یک آشیانه هواپیمای شخصی، یک آپارتمان استودیویی در بالای آن و ۲۵۰۰ فوت باند محلی آسفالت/چمن که می تواند هواپیماهای کوچک شخصی را در خود جای دهد. این خانه که سه خوابه و دارای دو حمام است، حدود ۳۰ دقیقه با آتلانتا فاصله دارد، همچنین دارای یک استخر سرپوشیده و یک فروشگاه RV جداگانه است که با توجه به لیست املاک و مستغلات می تواند یک تعمیرگاه متحرک یا هواپیمای کوچک را در خود جای دهد.
بر اساس گزارشها، پاتریس، کمونیست-مارکسیست و به گفته خود «ضد نظام سرمایه داری»، ماه گذشته خانه ای به ارزش ۱/۴ میلیون دلار در یک جاده خلوت و در فاصله کمی از مالیبو در لس آنجلس خریداری کرده است. این ملک با مساحت ۲۳۷۰ فوت مربع دارای سقف های سر به فلک کشیده، پنجره های سقفی و پنجره های فراوان با چشم انداز دره است. سوابق عمومی نشان می دهد که این خانه در محله Topanga Canyon، که شامل دو خانه در یک چهارم هکتار است، فقط یکی از سه خانه ای است که پاتریس و شوهرش در لس آنجلس در اختیار دارد.
اخیرا عکسی از پاتریس، منتشر شده که نشان می دهد، وی در باهاما در یک استراحتگاه فوق العاده لوکس که سلبریتی های ثروتمندی چون جاستین تیمبرلیک و تایگر وودز هر دو در آن محله خانه دارند، تفریح می کند. به گفته یک فرد محلی، این آپارتمانهای لوکس و خانه های شهری در ساحل تفریحی آلبانی خارج از ناسائو بین ۵ تا ۲۰ میلیون دلار قیمت دارند.
پاتریس در جوانی از فعالیت های کمونیستی مارکسیستی استقبال کرد. او در کتابش می نویسد: “فعالیت من به عنوان کمونیست زمانی شروع شد که من دوازده ساله شدم”. اما او تا سال ۲۰۱۳ به شهرت نرسید تا این که به همراه دو فعال دیگر به حکم بی گناهی یک نوجوان سیاه پوست غیرمسلح در فلوریدا را به ضرب گلوله کشته بود، اعتراض کردند. اعتراضات مربوط به زندگی سیاه و سفید در سال ۲۰۲۰ به بهانه مرگ جورج فلوید، پورن استار تبهکار در ماه مه دوباره آغاز شد.
کمکهای مالی شرکتها و افراد خاص در آن مرحله به این جنبش تروریستی سرازیر شد. به گزارش آسوشیتد پرس آنها در سال ۲۰۲۰ حدود ۹۰ میلیون دلار کمک مالی و ۲۱/۷ میلیون دلار ردیف بودجه به دست آوردند. دراین گزارش آمده، رهبران این گروه تروریستی مشخص نمی کنند که چه مقدار پول از اهدا کنندگان سرشناس گرفته اند. همچنین مشخص نیست که پاتریس و شوهرش به عنوان رهبران جنبش چقدر حقوق می گیرد، زیرا گردش مالی آن بین نهادهای انتفاعی و انتفاعی تقسیم شده و ردیابی آنها دشوار است. بنیاد غیر انتفاعی BLM Global Network مستقر در اوکلند، کالیفرنیا که در سال ۲۰۱۷ توسط پاتریس و شوهرش و یک فعال دیگر به نام Kailee Scales تاسیس شده است، ادعا می کند که دارای شعب متعدد در ایالات متحده، انگلیس و کانادا است و مأموریت آن از بین بردن برتری نژاد سفید و حمایت قدرتمند از سیاه پوستان در برابر خشونت است. این گروه معافیت مالیاتی فدرال ندارد و کمک های مالی از طریق موسسات خیریه ActBlue (وابسته به حزب دموکرات) و دو موسسه غیر انتفاعی که پول نقد را مدیریت می کنند، فیلتر می شود.
بسیاری این عدم شفافیت را مورد انتقاد قرار داده اند و معتقدند باید مشخص باشد پولی که به اسم سیاه پوستان جمع اوری می شود به کجا می رود. بسیاری از فعالان این گروه تروریستی با افشاگری های مربوط به املاک و مستغلات بنیان گذار BLM ناگهان متحیر شدند. تا جایی که هاوک نیوزوم، مسئول شاخه نیویورک BLM خواستار “تحقیق مستقل” برای کشف چگونگی تامین هزینه های شبکه جهانی بلک لایوز مدر شده است. هاوک نیوزوم گفت: اگر همه جا خود را سوسیالیست (کمونیست) خطاب کنید، از شما می پرسند که چه مقدار از هزینه های شخصی شما از سو استفاده کمک های خیرخواهانه تامین می شود. این واقعاً ناراحت کننده است زیرا مردم را به درستی اهداف جنبش بد بین می کند. نباید از این واقعیت غافل شد که این مردم هستند که این جنبش را اداره می کنند.
