نشریه جروزالم پست در گزارش مفصلی به بررسی تلاش های بین المللی برای قطع همکاری شهر فرایبورگ آلمان با رژیم اسلامی حاکم بر ایران پرداخته است.
بنابر این گزارش، تلاش بین‌المللی برای وادار کردن شورای شهر فرایبورگ در آلمان، در روز سه‌شنبه منجر به توقف ادامه رابطه این شهر با رژیم حاکم بر ایران در شهر اصفهان و پیروزی مخالفان ایرانی و یک حزب سیاسی شد که همگی از سال ۲۰۲۰ برای لغو این مشارکت مبارزه کرده‌اند.
در جریان این شکست بزرگ مارتین هورن، شهردار فرایبورگ و از حامیان این مشارکت، ۴۸ عضو شورای شهر خواستار آن شدند که او «نه به دنبال تماس با نمایندگان نظام سیاسی در ایران و نه به آنها پاسخگو باشد، بلکه تنها ارتباطاتی را که در راستای تبادلات مدنی است حفظ کند». گروه‌های پارلمانی نقض حقوق بشر در ایران را محکوم و همبستگی خود را با زنان ایرانی در فرایبورگ و اصفهان، که علیه ظلم بر زنان ایران مبارزه می‌کنند، اعلام کردند.
شینا وجودی سخنگوی سنای کنگره ملی ایرانیان که برای فرار از آزار رژیم اسلامی به آلمان پناهنده شده است، به اورشلیم پست گفت: «این اقدام بی‌شک حرکتی مثبت در راستای دفاع از حقوق بشر در ایران است. تلاش ما برای جلوگیری از وحشیگری رژیم در ایران و قطع بازوهای گسترده تروریستی آن در منطقه و همچنین در اروپا است.»
خانم وجودی همچنین یکی از همکاران موسسه استراتژی بین‌المللی گلد است که نقشی کلیدی در مبارزات انتخاباتی علیه همکاری دو شهر فرایبورگ و اصفهان ایفا کرده است. وی گفت: «من شخصاً از فرایبورگ درخواست می‌کنم که مسئولیت همکاری بلندمدت خود را با اصفهان، شهر توماج صالحی، بر عهده بگیرد. توماج خواننده رپ ایرانی است که از زمان دستگیری توسط رژیم طی قیام اخیر ایران در سلول انفرادی بسر می‌برد. حمایت از شهروندان اصفهان به معنی مبارزه برای حقوق آنها و نجات آنها از اعدام است.»
اورشلیم پست در آوریل ۲۰۲۲ گزارش داد که ایرانیان به دلیل برگزاری راهپیمایی سالانه «قدس» در شهرهای ایران با هدف نابودی اسرائیل، از فرایبورگ خواستند که به همکاری خود با شهر اصفهان پایان دهد.
دگراندیشان ایرانی و فعالان حامی اسرائیل از سال ۲۰۲۱ با مخالفت همه احزاب اصلی در شورای شهر (به استثنای حزب کوچک یوپی)، مارتین هورن شهردار فرایبورگ و همچنین انجمن دوستی آلمان و اسرائیل در این شهر مواجه شده‌اند.
سیمون والدنسپول عضو شورای شهر از حزب یوپی اظهار کرد: «با توجه به نقض حقوق بشر که در ایران سابقه‌ای چندین ساله دارد، اما اکنون به واسطه تظاهرات شجاعانه علیه رژیم در سطح بین‌المللی مورد توجه قرار گرفته است، این اقدام مدت‌هاست که به تعویق افتاده است.»
گروه پارلمانی یوپی نیز گفت: «به نظارت انتقادی بر همکاری فرایبورگ با اصفهان ادامه خواهیم داد. روابط سیاسی تنها زمانی می‌تواند از سر گرفته شود که حکومت ایران حقوق اولیه بشر را رعایت کند، دیگر به زنان ظلم نکند، همجنسگرایان را مورد آزار و اذیت قرار ندهد و همچنین حق موجودیت اسرائیل را به رسمیت بشناسد.»
یوپی تنها حزبی است که بطور مداوم طی سال‌ها به دلیل انکار هولوکاست و یهودی‌ستیزی رژیم اسلامی، که دولت اسرائیل را هدف قرار داده، از همکاری و خواهرخواندگی فرایبورگ و اصفهان انتقاد کرده است.
پس از خشم کاربران در شبکه های اجتماعی و پرسش‌های رسانه‌های آلمان و اسرائیل از انجمن دوستی آلمان و اسرائیل در سال ۲۰۲۱، این گروه در توییتی از شهر فرایبورگ خواست تا همکاری با اصفهان را متوقف کند. بودجه این انجمن توسط وزارت خارجه آلمان تامین می‌شود.
ماهنامه یهودی آلمانی جوئیش ریویو (Jüdische Rundschau) مجموعه‌ای گزارش، از جمله گزارش نویسنده مقاله حاضر، را در مورد این همکاری منتشر کرد. اصفهان یکی از مراکز اصلی برنامه تسلیحات هسته‌ای رژیم اسلامی حاکم بر ایران و مرکز تولید موشک است.
ناشر جوئیش ریویو، رافائل کورنزکر، سردبیر آن لیلا میرزو و همچنین سردبیر قبلی آن سیمون آکستینات، گزارش و تفسیرهای سنگینی را درباره این همکاری مناقشه‌برانگیز در اولویت کار خود قرار دادند.
در سال ۲۰۲۲ رژیم اسلامی حاکم بر ایران اعلام کرد که قصد دارد یک رآکتور تحقیقاتی جدید در سایت هسته‌ای خود در استان اصفهان بسازد. به نقل از خبرگزاری ایسنا، محمد اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی اظهار داشت: «این پروژه‌ای کاملاً داخلی است که زنجیره تحقیق، ارزیابی، آزمایش و تولید انرژی هسته‌ای در ایران را کامل میکند.»
سرتیپ اسرائیلی یوسی کوپرواسر مدیرکل سابق وزارت امور استراتژیک در اواسط ژانویه به اورشلیم پست گفت: «روابط خواهرخواندگی یک شهر آلمانی با شهری تحت کنترل رژیم جمهوری اسلامی، که معترضان را اعدام و جهانیان را برای حذف اسرائیل از روی نقشه بسیج میکند، قابل توضیح نیست. این همکاری نباید انجام می‌شد.»
او همچنین گفت: «کسانی را که پشت همکاری فرایبورگ و اصفهان ایستاده‌اند نمی‌توان افرادی در نظر گرفت که علیه یهودستیزی عمل می‌کنند.»
ترجمه و تنظیم: لادن بازرگان
