پس از تعریف و تمجید حسین شریعتمداری در روزنامه کیهان از طالبان، روزنامه جمهوری اسلامی در مقاله ای نوشت: پس از یک دوره ثبات و به حاشیه رفتن طالبان و در پی یک زنجیره سیاست‌های مشکوک که حتی از داخل کشور نیز ناشیانه حمایت می‌شود، گزارش های واصله حاکی است این گروه در سایه اختلافات حاکم بر دولت مرکزی افغانستان بسرعت درحال تصرف مناطق مهمی از این کشور است و حداقل بر سی درصد استان‌ها مسلط شده و پنجاه درصد خاک افغانستان هم صحنه نبرد است و دولت کمی بیش از بیست درصد را حاکمیت می‌نماید.
اگر برخی سیاسیون و محافل اقتدارگرا، حاکمیت گروه تروریستی طالبان را با نقشه راه خود همسوتر از دولت اشرف غنی بدانند، باید توجه کنند که اولا ذات گروه طالبان با وهابیت و تخاصم با ایران سرشته است و قطعا اعتماد به آنها یک خوش بینی خطرناک می‌باشد و ازسوی دیگر دولت و وزارت کشور از هم‌اکنون باید خود را برای سرازیر شدن آوارگان ناشی از این شرایط آماده کنند. این خطری است که امنیت ملی و مصالح نظام را حتما تهدید میکند.
حسین شریعتمداری در بخشی از مقاله اش نوشته بود: «در این پیشروی‌ها خبری از جنایت‌های هولناک، شبیه جنایات داعش در عراق نیست. طالبان حتی اعلام کرده کاری با شیعیان این کشور هم ندارد. طبق این گزارش‌ها، خبری از قتل عام غیرنظامیان بی‌گناه و تخریب خانه‌ها هم نیست و آنچه هست، صرفا درگیری با نیروهای مسلح دولتی است… به عبارتی، نیروهای طالبانی که امروز از آن حرف می‌زنیم، اولا نیروی یکدست و هماهنگی نیست ثانیا، با طالبانی که می‌شناختیم و مثلا سر می‌برید، تفاوت‌هایی کرده است. طالبان این تغییر رویه را رسما نیز اعلام کرده اما میزان صحت و سقم این ادعاها نیاز به بررسی جدی دارد».
