فریدون مجلسی، دیپلمات سابق و کارشناس بین‌الملل گفته: با وجود تبلیغات گسترده و جنجال رسانه‌ای حامیان دولت سیزدهم در آستانه سفر سید ابراهیم رئیسی به روسیه، نهایتا حضور دو روزه وی در مسکو دستاورد ملموس و قابل ذکری در بر نداشت. حتی دو اتفاق مهم یعنی امضای سند جامع همکاری‌های راهبردی ۲۰ ساله ایران و روسیه و یا احتمال تصویب قرارداد تسلیحاتی ده میلیارد دلاری برای خرید ۲۴ فروند سوخو – ۳۵ و دو سامانه موشکی اس – ۴۰۰ که به عنوان محور دستاوردهای رئیسی پیش از سفر مطرح شده بود هم عملیاتی نشد.
وی تاکید کرده: مسکو و پکن قطعاً از ایران به عنوان یک برگ برنده و کارت بازی در برابر اروپا و آمریکا استفاده خواهند کرد، نه اینکه بخواهند با حمایت از ایران به هر قیمتی برای خود هزینه ایجاد کنند. بله، روسیه و چین هم مانند ایران در تقابل و رقابت با اروپا و آمریکا قرار دارند، اما قطعاً این رقابت و اختلاف مسکو و پکن با واشنگتن متفاوت از دشمنی و اختلاف رژیم حاکم بر ایران و ایالات متحده است.
او گفت: روسیه به هیچ وجه به دنبال فروش تسلیحات و جنگ افزار به ایران حتی بعد از پایان تحریم های تسلیحاتی، ذیل برجام نیست. دلیل آن کاملا واضح است. نباید فراموش کرد که روسیه اکنون و به طور خاص در یک سال حیات دولت بایدن که به سردی روابط واشنگتن – تل‌آویو منجر شده به بزرگترین حامی منطقه‌ای اسرائیل تبدیل شده است.
ایران به دنبال آن است که با کسب حمایت پکن و مسکو به فکر فشار بر اروپا و به خصوص آمریکا باشد، اما نکته اینجاست که چین و روسیه حاضر به ورود به بازی مد نظر تهران نیستند. یعنی نمی‌خواهند به عنوان ابرقدرت های جهانی خود را به سیاست های ایران گره بزنند…زمانی که شما به سفر ملک سلمان، پادشاه عربستان به روسیه نگاه می کنید، شاهد آن استقبال گرم و جذاب هستید، چرا که پادشاه عربستان سعودی نفر اول این کشور است و یا اینکه نفتالی بنت، نخست وزیر هم نفر اول در اسرائیل به شمار می رود، اما در خصوص ایران این مسئله صدق نمی کند. چون در ایران، رئیس جمهور نفر اول به شمار نمی‌رود. این مسئله به خصوص در هشت سال دولت حسن روحانی به خوبی برای افکار عمومی در داخل، منطقه و جهان روشن شده است. به همین دلیل سطح استقبال از رئیسی در حد نفر اول یک کشور نبود.
