دادگاه تجدید نظر حسین دهباشی، در حکم خود به طور تلویحی و برای اولین بار پس از مرگ احمد خمینی، دلیل مرگ او را بر اثر «مصرف بی‌رویه دارو» اعلام کرده است.
دهباشی به اتهام «اهانت به احمد خمینی» فرزند خمینی در دادگاه تجدیدنظر به ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده است. اتهام دهباشی به خاطر توییتی است که در آن دلیل مرگ احمد خمینی را «مرگ با مصرف بی‌رویه»خوانده بود.
وی در لایحه تجدیدنظر خواهی به حکم دادگاه بدوی آورده است که این «ادعا» براساس «اظهارات افرادی چون هاشمی رفسنجانی، رئیس جمهور وقت» نوشته است.
در حکم صادر شده در دادگاه تجدید نظر هم دقیقا به «اظهارات هاشمی رفسنجانی» اشاره شده که دلیل مرگ احمد خمینی را «اوردوز» خوانده بود، با این حال تا به امروز چنین سخنانی از اکبر هاشمی رفسنجانی به صورت علنی در ایران منتشر نشده و به نظر می‌رسد که اشاره به صحبت‌های منتشر نشده‌ای از او باشد.
خود دهباشی در توییتی در بهمن سال گذشته نوشت که «آنچه نوشتم دقیق و درست و به نقل از مرحوم هاشمی بود.»
در زمان قتل های زنجیره ای، محمد نیازی رئیس وقت سازمان قضایی نیروهای مسلح رژیم حاکم بر ایران با دعوت از حسن خمینی، فرزند ارشد احمد خمینی، مدعی شده بود سعید امامی به قتل پدرش اعتراف کرده. این ادعا در روزنامه های آن زمان منتشر شد و تا امروز، بخشی از مردم آن را پذیرفته‌اند، هر چند این ادعا، به دلایل مختلف در معرض تردید است.
با این حال اعلام دلیل مرگ احمد خمینی بر اثر «سوءمصرف» یا همان «اور دوز» آن هم به نقل از اکبر هاشمی رفسنجانی برای اولین بار است که در ایران مطرح می‌شود و پیش از این هیچ جا به آن اشاره‌ای نشده بود.
در حکم دادگاه آمده است: «استناد به اظهارات آقای هاشمی رفسنجانی بدین وصف که مرگ وی ناشی از اوردوز(مصرف بی رویه دارو) بوده است، توجیه و مبنای محکمه پسندی بر تعبیر و تفسیر آن عبارت پزشکی به مصرف بی رویه که دلالت بر استعمال مخدره در اذهان و افواه عامه دارد، وارد نمی‌باشد».
دهباشی در لایحه اعتراض به حکم دادگاه بدوی در دادنامه خود نوشته بود: «عبارت “مصرف بی‌رویه” معنای “مصرف بی‌رویه مواد مخدر” استنباط می شود» که مطابق «تعریف رایج مصرف بیش از حد یا بیش مصرفی (واژه مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی) یا اُوِردوز (به انگلیسی: Overdose) به استفاده آگاهانه یا ناآگاهانه هر نوع ماده، اعم از دارو در مقادیر بزرگتر از توان متابولیک بدن گفته می‌شود که ممکن است بدن را به حالت سمی درآورده و مرگ را منجر شود و مشخص است که منحصر به مواد اعتیادآور نیست».
حسین دهباشی در ادامه نوشته است: «به نظر برخی مطلعین و آن چنانکه تقریبا همه می دانیم، مرحوم احمد آقا در واپسین سال‌های زندگی خود مبتلا به بیماری‌های جسمانی مختلفی بوده و مجبور به استفاده از دارو و با عصا تردد می‌نمودند، لذا احتمالا منظور آقای هاشمی رفسنجانی از اوردوز ایشان نیز برهم خوردن نظم مصرف و مسمومیت ناخواسته دارویی بوده است که طبعا مصرف بی‌رویه در معنای “مسمومیت دارویی” خواهد بود».
پس از انتشار توییت دهباشی و ادعای او که «مصرف بی‌رویه» احمد خمینی را از هاشمی رفسنجانی شنیده است، دفتر نشر معارف انقلاب نیز سخنان حسین دهباشی را تکذیب و خاطرات رسمی اکبر هاشمی رفسنجانی در این‌باره را منتشر کرد. آقای رفسنجانی در خاطرات ۲۸ اسفند ۷۳ تنها به شایعات درباره مرگ مشکوک احمد خمینی اشاره کرده و آن را به «ضدانقلاب» نسبت داده است.
هاشمی رفسنجانی در خاطرات خود نوشته: «شب به خانه آمدم. محسن و حمید (لاهوتی، همسر فائزه هاشمی) اینجا بودند، درباره شایعات مربوط به مرگ حاج احمدآقا صحبت بود، خیلی شایعات نادرست به خاطر مرگ نابهنگام وجود دارد و به نظر می‌رسد ضدانقلاب در پشت شایعات نادرست باشد و رادیو اسراییل هم شیطنت می‌نماید.»
بیت خمینی هم از حسین دهباشی به اتهام نسبت «ناروا» به احمد خمینی شکایت کرد و دادگاه فرهنگ و رسانه و دادسرای جرایم اینترنت ابتدا برای آقای دهباشی قرار منع تعقیب صادر کرد.
حسین دهباشی توییتی در این مورد منتشر کرد و در ادامه آن نوشته بود «حاضر است از نوشته‌اش درباره‌ی علت درگذشت مرحوم سید احمد خمینی عذرخواهی کند و آن را پس بگیرد و تنها کافی است که بگویند اگر علت مذکور کذب است، واقعیت چیست؟».
با این حال وکیل خانواده خمینی در مصاحبه‌ای دلیل صدور این منع تعقیب در دادسرای فرهنگ و رسانه و صدور حکم در دادگاه بدوی را اینگونه توضیح می‌هد: «دادگاهی که به شکایت مؤسسه نشر آثار امام رسیدگی می‌کرده، شاکی را فاقد سمت شناخته و قرار منع تعقیب صادر کرده و دادگاهی که به شکایت اعضای خانواده حضرت امام رسیدگی می‌کرده است، شاکی را ذیحق دانسته و به شکایت رسیدگی کرده و او را به اتهام نشر اکاذیب محکوم کرده است.»
دهباشی در توضیحاتی که پس از صدور حکم دادگاه تجدیدنظر منتشر کرده این اقدام را «عجیب» خوانده و گفته حکم دادگاه بدوی «به صورت غیابی و بدون دعوت از متهم یا وکیل او» بوده و «عبرت عجیب و غم‌انگیز آ‌ن‌که گویا آرای قطعی و نهایی دادگاه‌ها خیلی هم قطعی و نهایی نیستند چرا که ممکن است درباره متهمی یک بار در دادسرا و دادگاه حکم تبریه و ختم پرونده صادر شود ولی -حتی بدون ابطال رای مذکور- در دادگاهی دیگر با همان موضوع و همان اتهام، مجرم شناخته شده و محکوم به مجازات سنگین زندان شود».
وی گفته است که «تقاضای اعاده دادرسی به دیوان عالی کشور» خواهد کرد.
عالی