امیر فخرآور، رئیس سنای کنگره ملی ایرانیان، حملات بایوتروریستی به ۲۶ مدرسه دخترانه در ۱۰ اسفند ۲۷۰۱، را «بمباران شیمیایی» مدارس توسط آخوندها دانست و گفت: « این ملایان مغز گندیده که زنان را سربازان شیطان میدانند از حوزه‌های علمیه معرفی و توسط آموزش و پرورش استخدام شده‌اند. آنها به لزوم کشتار و مرگ و میر برای فراهم شدن مقدمات ظهور امام زمان تخیلی‌شان اعتقاد دارند. این ملایان تندروی اسلامگرا در همکاری کامل با سپاه تروریستی پاسداران به مدارس دخترانه حمله میکنند».
فخرآور در ادامه خطاب به اپوزیسیون گفت: «این کثیف‌ترین نوع حمله نظامی به یک ملت است و بارزترین گواه اینکه می‌گوییم کشور ما اشغال و هدف حمله نظامی قرار گرفته است. اگر خط قرمز اپوزیسیون حمله نظامی است، باید بدانند این حمله ۴۴ سال است آغاز شده نیروهای دیکتاتور با اسلحه بر شقیقه مردم نشسته‌اند و از کشتار و تانک آوردن به خیابانها در کردستان و بلوچستان، به حملات شیمیایی به مدارس دخترانه رسیده‌اند.
در این نبرد نابرابر، ما مردم ایران همچون فرانسه در جنگ جهانی دوم، از هرگونه کمک خارجی بالاخص از کمک نظامی استقبال می‌کنیم و همزمان نبرد پارتیزانی خود را با قدرت تمام ادامه خواهیم داد. اپوزیسیون هم اگر شعورش نمی‌رسد که چه اتفاقی دارد می‌افتد و چگونه باید بجنگد و چه کاری باید انجام دهد، بهتر است از سر راه مردم کنار برود و اجازه دهد مردم کار خودشان را انجام دهند».
امیر فخرآور استاد دانشگاه ایالتی تگزاس وظایف اپوزیسیون در برابر مردم را اینگونه توصیف کرد: «وظیفه اپوزیسیون فقط این نیست که بروند عکس بگیرند و امضاء بدهند و از مردم انرژی بگیرند بلکه وظیفه‌اش این است که پرچمدار حرکت‌های اجتماعی باشد و کمک کند در این فضای مه آلودی که دیکتاتور و مزدورانش و رسانه‌های آشکار و پنهان وابسته، ایجاد کرده‌اند، مسیر را به مردم نشان دهند و جا بیاندازند که قرار نیست کسی به ما حمله کند، کشور ما ۴۴ سال است اشغال شده و قرار است کمک بیاید و باید از آن استقبال و استفاده کرد».
فخرآور در پایان تاکید کرد: «این یک فرصت و یک کمک تاریخی است و باید شعور اپوزیسیون برسد که ابتدا آن را برای خود حل کرده و سپس مردم را آماده کند».
