گل های سفید به نشانه سوگواری، چراغ‌هایی کوچک و پوستری که روی آن نوشته شده بود: “اُرومچی، روحت شاد”. در ولوموچی لو، خیابانی در شانگهای که به نام شهر ارومچی در منطقه شین‌جیانگ چین نامگذاری شده، آنچه که به اعتراضات شامگاهی تاریخی تبدیل شده از اوایل شب آغاز میشود. یک بار عابران می‌ایستند، مانند این زن که می‌گوید: «فکر می‌کنم اینجا خوب است، چون اینجا خیابان ارومچی است، فکر می‌کنم به‌ویژه مناسب است. فقط امیدوارم همه این را ببینند.» چند ساعت بعد به تعداد مردم اضافه میشود. بین نیمه شب تا حدود ساعت ۴ صبح، تخمین زده میشود که بیش از یک‌هزار نفر در شانگهای در تقاطع دو خیابان ولوموچی لو و آنفو لو جمع شده‌اند. از تجمع برای گرامی‌داشت یاد کسانی که روز پنجشنبه در آتش‌سوزی در یک ساختمان بلند در ارومچی جان باختند، به اعتراضی علیه اقدامات کرونا در چین تبدیل شده است.
مردم خواستار آزادی و پایان دادن به شهرهای محکوم به قرنطینه هستند؛ و ارومچی با گذشت ۱۰۰ روز همچنان در قرنطینه است. ویدئوهایی که در شبکه‌های آنلاین در رقابت با مقامات سانسور پخش میشود، نشان می‌دهد که چگونه آنها حتی از شی جین‌پینگ، رئیس دولت و رهبر حزب چین می‌خواهند استعفا دهد.
این گونه اعتراضات و اظهارات انتقادی آشکار علیه رهبر دولت و حزب کمونیست قابل توجه است. در چین آزادی بیان یا آزادی مطبوعات وجود ندارد. بسیاری از مردم حتی جرات گفتن نام شی جین‌پینگ را ندارند. در دیگر شهرهای چین نیز می‌توان شاهد برگزاری اعتراضات موردی علیه اقدامات کرونایی در طول شب بود. برای مثال، در پایتخت پکن، ساکنان برخی از مجتمع‌های مسکونی در برابر بسته شدن محوطه مقاومت کرده‌اند. در شهر نانجینگ در شرق کشور، دانشجویان در محوطه دانشگاه خود دست به تظاهرات زدند. هر چند گاه یک بار ویدئوهایی از این اعتراضات در شبکه‌های آنلاین چینی ظاهر میشود که در عرض چند دقیقه سانسورچی‌های دولت آنها را حذف میکنند
