وبگاه «اویل‌پرایس» می‌گوید اخیرا سه واقعه به طور مجزا یا به هم پیوسته در ایران و عراق رخ داده که نفوذ روسیه در خاورمیانه را افزایش داده است.
این وقایع یکی دیدارهای سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه با مقامات ارشد سیاسی و نظامی رژیم حاکم بر ایران؛ دیگری انصراف دادن مقتدی صدر و بلوک سیاسی ۷۳ نفره وی از حضور در پارلمان عراق؛ و آخری انعقاد یک نقشه راه همکاری در زمینه انرژی میان ایران و عراق بود.
درباره واقعه اول، منابع نزدیک به وزارت نفت رژیم حاکم بر ایران به «اویل‌پرایس» گفته‌اند که لاوروف و ابراهیم رئیسی، درباره «گسترش همه‌جانبه» همکاری‌ها میان کشورهای متبوع خود گفت‌گو کرده‌اند.
این گفت‌وگوها شامل «بحث گسترده» درباره در اختیار رژیم حاکم بر ایران گذاشتن سیستم دفاع موشکی S-400 و هواپیماهای جنگنده سوخو ۳۵ توسط روسیه بود که سال‌هاست حرفش زده می‌شود اما انجام نمی‌شود.
درباره واقعه دوم، در دوران منتهی به انصراف صدر از حضور در پارلمان عراق، او و بلوک همراهش به دنبال ایجاد اولین «دولت اکثریت» واقعی این کشور از زمان سقوط صدام حسین در سال ۲۰۰۳ بودند.
منابع ایرانی به «اویل‌پرایس» گفته‌اند که اگر چنین ائتلافی شکل می‌گرفت، دست و پای جناح‌های تحت کنترل رژیم حاکم بر ایران کاملا بسته می‌شد. اما به گفته این منبع، الان همه چیز «سر نقطه اول» بازگشته است، که دقیقاً همان چیزی است که روسیه و ایران می‌خواهند.
درباره واقعه سوم، «اویل‌پرایس» می‌گوید در غیاب رهبری قوی در بغداد، تهران بلافاصله چندین ابتکار عمل پیشنهاد کرد تا کنترل شبکه توزیع انرژی عراق را هرچه بیشتر در اختیار بگیرد.
تمرکز روی تصاحب شبکه‌های تولید و توزیع انرژی از تخصص‌های روسیه است، که این الگو را پیشاپیش در اتحادیه اروپا پیاده کرده و کشورهای آن را به نفت و گاز خود وابسته کرده است. بر این اساس، مسکو از اجرای این طرح در عراق توسط رژیم حاکم بر ایران خشنود است.
