حسین علایی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه پاسداران درباره تبعات ادامه دار بودن جنگ روسیه علیه اوکراین و آینده هر دو کشور می گوید: «اگر پوتین نتواند در کوتاه مدت به یک آتش بس در اوکراین برسد به احتمال زیاد تمام سرزمین اوکراین صحنه درگیری های پی در پی علیه ارتش اشغالگر خواهد شد. آمریکا و اروپا تصمیم دارند تا طعم تلخ شکست را از طریق مقاومت مردم اکراین به پوتین بچشانند تا او دیگر هوس لشکرکشی به کشور دیگری را نکند. روسیه باید آماده پذیرش ضربات و تلفات جدیدی در صحنه درگیری های اکراین باشد و اگر پوتین به فکر خاتمه جنگ نباشد، افول سیاسی وی سرعت خواهد گرفت. ارتش روسیه تا الان ضعیف تر از آن چیزی که تصور می شد خود را در میدان عمل نشان داده است».
این فرمانده پیشین سپاه پاسداران میگوید: معمولاً هیچ جنگی برنده واقعی ندارد ولی در جنگ اوکراین در گام اول آمریکا، ناتو و چین بیشترین بهره را خواهند برد. آمریکا با بهره گیری از فرصت جنگ، تا کنون توانسته کشورهای اروپایی را با خود همسو کند و آنها را علیه روسیه بسیج نماید. از طرفی پیمان ناتو که دچار بحران فلسفه وجودی شده بود، حالا توجیه مناسبی برای بقای خود پیدا کرده است و به دنبال تقویت و گسترش خود می باشد.
به نظر می رسد که راهبرد نظامی روسیه برای نیل به اهداف سیاسی جنگ شکست خورده است. هدف سیاسی پوتین از آغاز جنگ با اوکراین احتمالاً تسلیم کردن دولت این کشور در برابر خواسته های روسیه و فاصله گرفتن آن کشور از آمریکا و ناتو و هم پیمان شدن با روسیه در حوزه امنیت ملی بوده است. شاید پوتین تصور می کرد که نفس حرکت ارتش روسیه به داخل خاک اوکراین، موجب کودتای ارتش اوکراین علیه رئیس جمهور آن کشور شده و دولت دست نشانده مسکو بر سر کار خواهد آمد. بنابراین نیازی به تصرف پایتخت نخواهد بود و روسیه می تواند از طریق دولت دست نشانده به اهداف خود برسد.
اما ارتش اوکراین وفاداری خود به کشور و مردم را حفظ کرد و اکثر مردم اکراین حتی روس های آن کشور نیز با اشغال کشورشان همراهی نکردند.
از طرفی بلافاصله آمریکا و اروپا با وضع تحریم های گسترده علیه پوتین وارد عمل شدند و به دولت اوکراین وعده کمک های وسیع دادند و سیل اسلحه های ضد تانک و ضدهوایی سبک را روانه اوکراین کردند. بنابراین پیشروی ارتش روسیه فقط با پذیرش تلفات و خسارت برای دو طرف جنگ امکان پذیر شد. چنین وضعیتی موجب شد تا روسیه در گرفتن کیف دچار ابهام شود. بنابراین شاید پوتین حس می کند که نیاز به تغییر استراتژی نظامی خود برای نیل به اهدافش را دارد تا با طولانی شدن جنگ، دچار فرسایش ارتش روسیه نشود.
اوکراین کشور بزرگی است و تسلط نظامی بر همه جغرافیای آن کشور کار بسیار دشواری است. ارتش روسیه تا الان ضعیف تر از آن چیزی که تصور می شد خود را در میدان عمل نشان داده است. به نظر می رسد که روسیه به تدریج در باتلاق درگیری های اوکراین فرو خواهد رفت. اگر پوتین نتواند در کوتاه مدت به یک آتش بس در اکراین برسد به احتمال زیاد تمام سرزمین اوکراین صحنه درگیری های پی در پی علیه ارتش اشغالگر خواهد شد. آمریکا و اروپا تصمیم دارند تا طعم تلخ شکست را از طریق مقاومت مردم اکراین به پوتین بچشانند تا او دیگر هوس لشکرکشی به کشور دیگری را نکند. روسیه باید آماده پذیرش ضربات و تلفات جدیدی در صحنه درگیری های اکراین باشد و اگر پوتین به فکر خاتمه جنگ نباشد، افول سیاسی وی سرعت خواهد گرفت.
