اصغر باقرزاده، معاون پرورشی و فرهنگی وزیر آموزش و پرورش رژیم اسلامی حاکم بر ایران، از «غربالگری روانی» چهار میلیون دانش‌آموز در پنج ماه منتهی به مهرماه خبر داد و مدعی شد که این کودکان و نوجوانان به منظور بررسی «سلامت روان» غربالگری شده‌اند.
این مقام وزارت آموزش و پرورش رژیم ادعا کرد که آزمون غربالگری روانی دانشآموزان با هدف «مراقبت» از آنان در برابر «آسیب‌های اجتماعی» انجام می‌شوند. اما علی‌رغم ادعای آموزش و پرورش مبنی بر بررسی وضعیت سلامت روان کودکان و نوجوانان، سوالات این آزمون‌‌ها که دانشآموزان و خانواده‌هایشان باید به آن‌ها پاسخ دهند، به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مسائل ایدئولوژیک و تربیتی موردنظر رژیم اسلامی را نیز در برمی‌گیرند.
وی در گفتگو با ایسنا به این موضوع اذعان کرد و گفت پس از اینکه دانشآموزان و والدینشان به سوالات پاسخ می‌دهند، مشاوران آن‌ها را «بررسی و صحت‌سنجی» می‌کنند و پس از اینکه فرایند صحت‌سنجی و بررسی انجام شد، دانشآموزان به چهار دسته «سالم، در معرض آسیب، آسیب‌دیده و دارای فوریت‌های روانی اجتماعی» تقسیم می‌شوند.
باقرزاده در ادامه گفت که آموزش و پرورش مکلف است برای «درمان» دانشآموزان دارای «شرایط فوریت‌های روانی اجتماعی» مداخله و اقدام کند.
او اعتراف کرد که آموزش و پرورش با اجرای این طرح در زمینه «بالا بردن تاب‌آوری، تخلیه هیجان‌های مثبت و ارتقای سواد مجازی و سیاسی» دانشآموزان کار میکند. این مقام دولتی مدعی شد که رویکرد آموزش و پرورش نه سیاسی و امنیتی، بلکه «تربیتی» است.
در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که نقشه‌راه وزارت آموزش و پرورش را بر اساس دستورهای علی خامنه‌ای ترسیم کرده است، به‌صراحت آمده است که منظور از تربیت «تربیت اسلامی» است و مربیان باید «مبتنی بر نظام معیار اسلامی» دانشآموزان را در مسیر تحقق اهداف حاکمیت «هدایت» کنند.
اوایل آبان ۲۷۰۱، هنگامی که خبرنگاران از یوسف نوری، وزیر وقت آموزش و پرورش رژیم اسلامی حاکم بر ایران پرسیدند، دانشآموزان بازداشتی در چه مراکزی نگهداری می‌شوند، او پاسخ داد آن‌ها به «مراکز روانشناسی» فرستاده شده‌اند تا به «شخصیت ضداجتماعی» تبدیل نشوند.
غربالگری دانشآموزان با ادعای «مراقبت از سلامتی روان» آنان در واقع اقدامی با هدف جهت‌دهی افکار کودکان و نوجوانان و پیشگیری از اعتراض‌های آتی است.
