علی خامنهای، روز سهشنبه اول فروردین ۲۷۰۲ درخواستها برای تغییر قانون اساسی را رد کرد و مدعی شد «کسانی که در داخل از تغییر قانون اساسی میگویند، همان حرف بیگانگان را میزنند». وی در ادامه گفت: گاهی حرف این «عناصر داخلی» از روی غفلت و بیتوجهی است و گاهی با انگیزههای دیگر آن را تکرار میکنند.
جنبش نوین انقلاب قانون اساسی که در واقع ادامه انقلاب مشروطه است، از دی۹۶ با همکاری و صدور فراخوان از سوی کنگره ملی ایرانیان و آمدنیوز آغاز گردید.
در این فاز انقلاب برای اولین بار شعارهای مذهبی منجمله الله اکبر شنیده نشد و به جای آن مردم با شعار «اصلاحطلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» عبور خود از کلیت رژیم برآمده از قانون اساسی حاکم را اعلام کردند
پس از دی۹۶ فاز دوم این انقلاب در آبان نود و هشت کلید خورد که رژیم توانست با قطع کامل اینترنت و کشتار بزرگی که توسط قاسم سلیمانی انجام داد، موقتا شعلههای انقلاب را مهار کند.
اما با قتل مهسا امینی در شهریور سال ۲۷۰۱ ایرانی (معادل ۱۴۰۱ ملایی) بار دیگر مردم در تمامی شهرها به خیابان آمدند و با سر دادن شعار «زن زندگی آزادی» حقوق اساسی خود را فریاد زدند.
شدت و قدرت این فاز از انقلاب تا جایی بود که حتی برخی از چهرههای شاخص اصلاحطلبان در سطح رهبری این جریان حکومتی، نیز بحث تغییر قانون اساسی را مطرح کردند و در پی آن میرحسین موسوی در بیانیهای که روز ۱۵ بهمن منتشر شد با تاکید بر اینکه «نجات ایران» به تحول بنیادین نیاز دارد، خواستار برگزاری همهپرسی آزاد و سالم درباره ضرورت تدوین قانون اساسی جدید، تشکیل مجلس موسسان در انتخاباتی آزاد و منصفانه و استقرار نظامی مبتنی بر حاکمیت قانون شد.
نخست وزیر سابق رژیم اسلامی حاکم بر ایران در این بیانیه تأکید کرده که حوادث «خونبار» ماهها و سالهای اخیر ایران نشان میدهد اجرای بدون تنازل قانون اساسی، به عنوان شعاری که ۱۳ سال پیش بدان امید میرفت، دیگر کارساز نیست و باید گامی فراتر از آن گذاشت.
علی خامنهای در بخش دیگری از سخنان خود مدعی شد منظور دشمنان از دگرگونی، تغییر قانون اساسی و تغییر ساختار نظام است، وی در این ارتباط گفت؛ گاهی عناصر داخلی هم بر اثر غفلت و یا انگیزه خاصی همانها را بیان میکنند. اگر افکار عمومی از یک فکر استقبال نکند، آن فکر به عمل نمیرسد و بعد هم فراموش میشود.
دیکتاتور حاکم بر ایران در حالی از عدم استقبال مردم و فراموش شدن خواست انقلاب قانون اساسی سخن میگوید که همان طور که اشاره شد شعار و خواست اصلی مردم در تمامی شهرها و حتی روستاهای ایران، دستیابی به حقوق اساسی جاری در شعار «زن زندگی آزادی» میباشد.