یکی از همسایگان ایران که کمتر درباره آن صحبت شده کشور ترکمنستان است.
در این کشور که با جمعیتی نزدیک به ۶ میلیون نفر در شمال شرقی ایران واقع شده، قوانین بسیار عجیبی حکمفرما است.
همچنین بر اساس نمودار دموکراسی تنها پنج کشور در شرایط بدتر از ترکمنستان قرار دارند و در رده‌بندی اختلاس و فساد بین کشورهای جهان در رتبه نوزدهم قرار دارد.
ترکمنستان در سال ۱۹۹۱ از شوروی سابق استقلال یافت و طبق آنچه در قانون اساسی آن گفته شده جمهوری نام دارد اما آنچه کوچکترین ردی از آن در این کشور دیده نمی‌شود رای و نظر مردم است.
ترکمنستان بصورت تک حزبی اداره و تمامی اختیارات در ید رئیس جمهور قرار دارد.
طبق قانون اساسی، رئیس‌جمهور مقامات قوه مجریه و قضاییه را منصوب و نیز نامزدهای انتخابات مجلس را تایید می‌کند. همچنین بر اساس قانون اساسی، استانداران از سوی رئیس‌جمهور منصوب یا برکنار می‌گردند و در حکم نمایندگان (کارگزاران) و زیر نظر وی فعالیت می‌نمایند.
اولین رئیس جمهور این کشور پس از استقلال صفر مراد نیازف دبیر کل پیشین حزب کمونیست ترکمنستان در پیش از فروپاشی شوروی بود.
نیازف پس از به قدرت رسیدن برای خود لقب ترکمن باشی به معنی رئیس ترکمن‌ها را انتخاب و اعلام نمود تا ابد رئیس ترکمن‌ها باقی خواهند ماند!
وی کتابی به نام روح نامه نوشت و اعلام کرد که این کتاب هم تراز با قرآن است و همه باید آن را حفظ باشند. همچنین با کمک علمای مذهبی اعلام شد هرکس این کتاب را بخواند ثروتمند می‌گردد و به بهشت می رود.
روح‌نامه در مدارس نیز تدریس می‌گردد که یادآور تدریس وصیت‌نامه خمینی در دانشگاه‌های ایران است.
حتی برای گرفتن گواهینامه رانندگی نیز از این کتاب سوال میاید و باید آن را حفظ باشند، برای سوگند پزشکی نیز به این کتاب به عنوان کتاب مقدس قسم خورده می‌شود.
نیازاف حتی نام ماه های سال را نیز تغییر داد و ماه ژانویه را به اسم خود کرد و به ماه آوریل را اسم مادرش را داد.
تمامی املاک در ترکمنستان متعلق به دولت است و خانه‌دار شدن شرایط بسیار سختی دارد. ازدواج یک دختر ترکمن با تبعه خارجی ملزم به پرداخت ۵۰ هزار دلار به صندوق دولت است.
نیازف پس از اینکه موهای خود را سیاه کرد دستور جمع آوری تمامی اسکناس‌های کشور را عکس با موهای سفید بر روی آن بود را صادر و اسکناس‌های جدید با عکس مو سیاه بر روی آن منتشر کرد.
از جمله قوانین عجیب دیگر در این کشور ممنوعیت سیگار کشیدن در بیرون، پلی بک خواندن، آرایش کردن مجری های خبری، گوش دادن به رادیو در اتومبیل، اپرا، رقص باله و … می‌باشد که همگی این ممنوعیت‌ها به دستور نیازف آغاز و به شکل قانون درآمد و محمدف جانشین وی بر تعداد و شدت این محدودیت‌ها افزود.
از جمله شباهت‌های دیگر نیازف با خمینی وعده آب و برق رایگان بود که البته اجرایی شد اما در قبال آن دزدی و فساد تا جایی پیش رفت که بیش از ۶۰ درصد مردم این کشور در زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
به جز اتومبیل گرانقیمت و سبز رنگ رئیس‌جمهور، تمامی اتومبیل‌ها به رنگ سفید و نقره‌ای هستند که یادآور صنایع خودروسازی رژیم خامنه‌ای در دهه هفتاد و تلاش برای یکرنگ کردن جامعه است.
همچنین بالای ۸۰ درصد ساختمان‌های شهر نماهای سفید و مرمری دارند و آنقدر در شهر ساختمان سفید رنگ وجود دارد که در کتاب گینس ثبت شده است.
دیگر اقدام کمونیستی نیازف که مشابه آن را خامنه‌ای توسط منصوبین خود در ایران به اجرا درآورد بنزین سهمیه‌ای است که البته در ترکمنستان برای آن پولی دریافت نمی‌شود و هر اتومبیل ماهانه ۱۲۰ لیتر بنزین رایگان دریافت می‌کند.
ترکمنستان چهارمین کشور جهان از نظر ذخایر گازی است که تمامی درآمد آن در اختیار رئیس‌جمهور قرار می‌گیرد. این کشور از روابط نزدیک و دوستانه‌ای با رژیم خامنه‌ای برخوردار می‌باشد و قراردادهای متعددی بین طرفین منعقد گردیده است.
پس از مرگ خدای نیازف بر اثر دیابت در سال ۲۰۰۶ قلی‌بردی محمدف جایگزین وی گردید و همانگونه که خامنه‌ای پس از خمینی میخ استبداد را محکمتر و فساد را گسترده‌تر نمود محمدف نیز بر شدت دیکتاتوری و فساد در ترکمنستان افزود.
بی‌تردید تمام مشکلات مردم ترکمنستان و فقر و فساد و نقض گسترده حقوق بشر در این کشور ناشی از قانون اساسی این کشور است که نیازف پس از نشستن بر اریکه قدرت از طریق نمایندگان خود در مجلس آن را نگاشته و در هجدهم می ۱۹۹۲ به تصویب رساند.
شاید اگر پیش از به قدرت رسیدن نیازف قانون اساسی این کشور که هر سه قوه را در اختیار رئیس جمهور قرار می‌دهد، به مردم ارائه شده بود امروز این کشور و مردمش در شرایطی بهتر و راه دموکراسی و پیشرفت قرار داشتند.
