آذین موحد، معلم موسیقی و عضو هیات علمی دانشگاه تهران، از تدریس در دانشگاه تعلیق شده است، البته خودش می‌گوید این تعلیق «چراغ خاموش» بوده چراکه از آذر سال گذشته به او حقوق نمی‌دادند و تنها از خرداد امسال است که ماجرای تعلیق شدن را مطرح کرده‌اند.
دکتر موحد می‌گوید: «حقوق استادی که ۳۰ سال ثقل موسیقی در هنرهای زیبا بوده را بلوکه کردند. من یک استاد معمولی در هنرهای زیبا نبودم، من خدمتگزار هنرهای زیبا بودم و ۳۰ سال با تلاش‌های خارج از عرف استادی برای گروه موسیقی در هنرهای زیبا زحمت کشیده‌ام.»
آذین موحد دکترای خود را در رشته موسیقی و با تخصص نوازندگی و هنرهای اجرایی از دانشگاه ایلینوی آمریکا گرفته و پس از آن تحقیقات فوق دکترای خود را در علوم نوازندگی در دانشگاه هاروارد انجام داده‌است. سپس مدتی در دانشگاه ایلی نوی و دانشگاه ایالتی کالیفرنیا تدریس کرده و به ایران بازگشته است.
موحد از سال ۷۲ عضو هیئت علمی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. همچنین استاد مدعو دانشگاه پرتلند و دانشگاه آیونین یونان بوده و در بسیاری از شهر‌های جهان با ساز تخصصی خود، فلوت، کنسرت اجرا کرده‌است.
او حالا منتظر حکم نهایی دانشگاه است و می‌گوید: «تحت هر شرایطی من در ایران هستم و در ایران خواهم ماند و در خدمت هموطنان و جوانان میهنم خواهم بود.»
خانم موحد دلیل قطع حقوقش را اینگونه توضیح داده است: «به این دلیل که در حوادث سال گذشته دانشگاه، از دانشجویان حمایت کردم؛ آن روز‌ها محیط دانشگاه تهران اصلاً شبیه محیطی برای یادگیری نبود، اعلام کردم تا زمانی‌که امنیت دانشجویان در دانشگاه برقرار نشود من نمی‌توانم در کلاس‌ها درس بدهم. به‌نظرم اگر مدیریت درست در دانشگاه بود اجازه نمی‌دادند یک عده بریزند در دانشگاه تهران و یک‌دیگر را کتک بزنند، اعتراض من هم به‌همین مسئله بود که چه‌طور ریاست و حراست دانشگاه تهران قادر به جلوگیری از این حملات نبود.
من هنوز هم این سوال را دارم که چرا مطالبات مسالمت‌آمیز دانشجویان منجر به ضرب و شتم شد، قاعدتاً نظام مدیریتی و انتظامی دانشگاه تهران باید قادر می‌بود با اندیشیدن روش‌های درست و تعامل صحیح با جناح‌های مختلفِ دانشجویی شرایطی ایجاد کند که مطالبات مطرح شوند، اما کتک‌کاری ایجاد نشود، کتک‌کاری سهم دانشگاه نیست، من چه‌طور میتوانستم در شرایطی که دانشجو‌ها در دانشگاه وضعیت امنیتی خوبی نداشتند سر کلاس درباره زیبایی شناسی موتزارت درس بدهم، اصلاً امکان این وجود نداشت و تمرکز یادگیری هم در دانشجویان مهیا نمی‌شد».
