آناستازیا افسانه‌ای که نه تنها هفتاد سال بقای اتحاد جماهیر شوروی را در پی داشت بلکه پس از فروپاشی استبداد کمونیستی نیز مانع برقراری دموکراسی در روسیه گردید.
آناستازیا یکی از معروف‌ترین داستان‌های دنیا است، آناستازیا کوچکترین دختر تزار نیکولای، آخرین تزار روسیه بود، وقتی بولشویک‌ها بعد از سرنگونی حکومت تزار تمام افراد خانواده وی را قتل عام کردند شایع ساختند که آناستازیا زخمی شده اما زنده مانده و یک سرباز او را فراری داده است.
داستان آناستازیا افسانه‌ای شد در روسیه که از سال ۱۹۱۷ که خانواده سلطنتی کشته شدند تا زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی این امید واهی را به مردم روسیه می‌داد که آناستازیا بازخواهد گشت و سلطنت روسیه تزاری را احیا کرده کشور را از چنگ کمونیستها نجات خواهد داد.
این افسانه باعث شد مردم روسیه عملا هرگز تلاشی برای نبرد با اتحاد جماهیر شوروی انجام ندهند و شورای انقلابی شکل نگیرد زیرا همه منتظر بودند تا آناستازیا بازگشته و آنها را نجات دهد، اتفاقی که عملا هیچوقت رخ نداد و حتی بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به دلیل نبود آلترناتیو که جانشین کمونیستهای حاکم گردد فرماندهان و افسران ارشد کا‌گ‌ب مثل پوتین توانستد حکومت جدید را مصادره و رویای زنده کردن اتحاد جماهیر شوروی را این بار در نقش فدراسیون روسیه دنبال کنند.
همه این اتفاقات به این دلیل افتاد که اپوزسیون روسیه هیچوقت خودش را باور نکرد و هرگز شورای انقلابی تشکیل نداد و مدام در پی سرابی به اسم آناستازیا، شاهزاده‌ای که ما را نجات خواهد داد، بودند
مردم ایران نیز اگر در رویای شاهزاده‌ای هستند که روزی آنها را نجات خواهد داد،
باید از این فرصت بهترین استفاده انجام شده و به جای صحبت از مبارزات بدون خشونت، شورای انقلاب تشکیل داده و مردم را متحد کرد، زیرا مبارزات مدنی برای نابودی رژیمی وحشی و خشونت طلب بیشتر به شوخی شباهت دارد تا مبارزه سیاسی برای براندازی.
رنجی که برای میلیونها ایرانی در داخل کشور هر روز اتفاق می‌افتد با این حجم از ستم و شکنجه و اذیت و اسیدپاشی و هزاران اتفاق ناگوار دیگر، اگر برای شاهزاده و خانواده ایشان اتفاق میافتاد مطمئنا نظر ایشان هم چیزی غیر از مبارزات مدنی بود.
درک درد مردم نکته مهمی برای یک رهبر و لیدر است تا بتواند مردم را در زمان مناسب در مسیر مناسب قرار دهد و لازمه آن حتما و حتما و حتما تشکیل شورای انقلاب است با همکاری افراد و احزاب تاثیرگذار برای انقلاب نه اصلاحات یا مبارزات مدنی.
اقتباس از لایو امیرعباس فخرآور
